Informacje o regionie
Włoszakowice – wieś (2758 mieszk), wymieniona w dokumencie Władysława Odonica z 1210 r. jako – Zlarosoyici. W XIII w. należy do rodu Junoszów, ok. 1260 r. komes Bizbor Baran ustanawia tu swoją siedzibę. Pod koniec XIV w wieś jest już w posiadaniu rodu Gryżyńskich. W 1409 r. Przybysław Gryżyński funduje kościół. Od II poł. XV w. w wyniku ożenku staje się siedzibą rodu Opalińskich. Na początku XVIII w. własność Katarzyny z Opalińskich żony króla Stanisława Leszczyńskiego. W 1738 r dobra Leszczyńskich kupuje książę Aleksander Józef Sułkowski, a w 1782 r. dostają się w ręce książąt Anhalt – Dessau. W 1919 r, dobra włoszakowickie wraz z pałacem sprzedano bankierowi wiedeńskiemu Camillo Castagloni, który zaraz rozpoczął rabunkowy wyrąb lasów. W 1923 r. rząd polski wykupił dobra włoszakowickie wraz z pałacem i utworzono Nadleśnictwo. Pałac myśliwski zbudowany w latach 1749-52 wg projektu architekta Karola Marcina Frantza – posadowiony częściowo na fundamentach dawnego zamku – na planie równobocznego trójkąta w stylu późnobarokowym. Pałac częściowo otoczony fosą. W latach 1992-93 pałac gruntownie odnowiono i przeniesiono tu Urząd Gminy. Obok park (3,2 ha) z olbrzymim platanem o obw. ok. 9 m. Niedaleko pałacu przy Liceum Ogólnokształcącym pomnik K. Kurpińskiego dłuta miejscowego ludowego artysty Leona Dudka. W oficynie pałacu Regionalna Izba Muzealna. Na placu 21 Października tablica ku czci 7 Polaków rozstrzelanych przez hitlerowców w 1939 r

Atrakcje turystyczne
Lasy Przemęckiego Parku Krajobrazowego zajmują 39% jego powierzchni. W lasach nadleśnioctwa Włoszakowice, w którym przeważają stare dąbrowy, napotkać można chronionego chrząszcza – jelonka rogacza (patrz zdjęcie poniżej) W lasach tych przeważają drzewa bukowe, świerkowe i brzozowe. W parku tym wytyczone są liczne ścieżki rowerowe oraz piesze, dzięki którym turysta może znaleźć przyjemność w obcowaniu z przepiękną przyrodą..

Najciekawszym zabytkiem Włoszakowic jest otoczony fosą późnobarokowy pałac myśliwski (patrz zdjęcia poniżej), zbudowany na planie trójkąta. Powstał w latach 1749 – 1752 według projektu architekta Karola Marcina Frantza, na zlecenie księcia Aleksandra Józefa Sułkowskiego. Zbudowano go na wyspie, na której wznosił się do początku XVIII w. pałac Krzysztofa Opalińskiego. Istnieje przypuszczenie, iż Sułkowski będąc masonem wybudował pałac na wzór trójkątnej kielni, symbolu wolnomularstwa. W podziemiu pałacu znajduje się tzw. skalna grota, dawna salka zebrań loży masońskiej. Salka jest dekorowana płaskorzeźbami przedstawiającymi węże, jaszczurki, latorośle, winogrona itp. Nad portalem wejściowym widoczny jest okazały kartusz z herbem Sułkowskich-Sulima, podtrzymywanym przez dwa lwy.

Przez Włoszakowice przechodzi linia kolejowa, skąd z Wolsztyna, z jedynej w Europie czynnej parowozowni, przejeżdżają składy parowozowe, które stanowią atrakcję dla wielbicieli tego środka lokomocji. Często zauważyć można gości, którzy z aparatem, lub kamerą oczekują na przejeżdżający pociąg. Niektórzy z nich nawet mają możliwość samodzielnego pod kontrolą maszynisty prowadzania takiej lokomotywy.

Obiektem godnym obejrzenia jest kościół z lat 1640-43 wzniesiony z fundacji Krzysztofa Opalińskiego wojewody poznańskiego – prawdopodobnie wg projektu architekta Krzysztofa Banadury Starszego. Na zewnątrz tablice ku czci ofiar wojennych. Powstańców Wielkopolskich i Karola Kurpińskiego.